Dankzij de speciale actie die een prachtig bedrag opleverde, kon ik het afgelopen jaar heel wat mensen helpen. In eerste instantie heb ik een deel van het geld gebruikt om de meest behoeftige gezinnen van school te ondersteunen. Aan het begin van de lockdown met een voedselpakket en later in het jaar nog met wat financiële ondersteuning. Ook veel jongeren die als ‘ZZP’er’ hun boterham bij elkaar moesten verdienen, hadden het bijzonder moeilijk. Zeker in de beginperiode toen niemand het huis uit mocht. Maar ook daarna was het niet altijd gemakkelijk om weer een klus te vinden die ook nog eens betaald werd.
In Zuid- Afrika ligt de business stil van Kenneth, de broer van Moses, terwijl de huur wel betaald moet worden. John van Regina is onderwijzer en wordt al sinds februari vorig jaar niet meer betaald. Hij probeert te overleven door wat bijles te geven.
Medische zorg was een andere belangrijke uitgavepost. Robert zijn moeder moest een spoedoperatie ondergaan; Kagumba zijn kindje werd veel te vroeg geboren en moest 6 weken in de couveuse verblijven; een onderwijzer van school zijn broer werd aangereden en ligt in coma in het ziekenhuis. Je merkt dan goed dat veel mensen weliswaar niet in armoede leven, maar veel buffer hebben ze niet. Bij veel oud Bondeko scholieren sloeg de verveling toe en ze wilden natuurlijk allemaal wat verdienen. Dat laatste was weer positief want een aantal van hen heeft dit afgelopen jaar geleerd van alles aan te pakken. Uiteraard stond iedereen eerst bij mij op de stoep, want vanwege de lockdown mocht er veel niet in die beginfase. Vorig jaar zijn ze flink aan de gang geweest op de boerderij: de omheiningen zijn verbeterd en gerepareerd, hele velden voedermais zijn aangelegd. Helaas heeft meer dan de helft van die velden niets opgeleverd omdat het verschrikkelijk nat bleef en veel mais verzoop. Verder is er meegeholpen in de biologische strijd tegen het onkruid. De boerderij loopt financieel ook niet heel goed omdat veel van onze klanten het land uit zijn gegaan. Het salaris kon ik ze privé wat optoppen. Inmiddels is voor de meesten het ergste wel achter de rug. Scholieren gaan beetje bij beetje weer terug naar school, anderen vinden weer klussen als metselaar of elektricien. Gezinnen hebben vaak wel weer manieren gevonden om iets bij elkaar te sprokkelen. Het blijft een wonder hoe mensen overleven want het leven is niet goedkoop, zeker als je geen eigen huisje bewoont met een eigen stukje grond. Ook zijn veel mensen teruggegaan naar hun dorp van oorsprong omdat het daar toch wat gemakkelijker is te overleven. Meer dan dat is het dan vaak niet. Dat verklaart dus ook waarom sommige kinderen niet terugkomen naar school.
Jullie steun heeft op veel verschillende manieren mensen geholpen door deze moeilijke periode heen te komen. Nogmaals bedankt!